Ikona to asceza zmysłów. Nie przedstawia świata, który widzimy oczami, lecz posługując się symbolami, złotem i kolorami - ukazuje obraz ciała doskonałego, przebóstwionego. W dawnych wiekach post był stałą praktyką podczas pisania ikon. Ofiara postu pomagała uzyskać ikonografowi większą "czystość spojrzenia" i służyła zbliżeniu się do Bożych tajemnic. Dzięki łasce, o którą stale prosi w modlitwie ikonograf, ikona staje się przestrzenią spotkania ducha i materii, gdzie człowiek stając wobec tajemnicy Sacrum spotyka się z drugim człowiekiem i z prawdą o sobie samym.
Program pisania ikony w Poście Daniela przebiega pod opieką lekarza i kapłana.
Podczas rekolekcji każdy uczestnik pozna podstawowe techniki malarstwa ikonowego żeby samodzielnie napisać ikonę Matki Bożej Fatimskiej. Nie jest wymagany talent plastyczny ani doświadczenie malarskie. Potrzebne będzie wyciszenie, pokora i oddanie się prowadzeniu Ducha Świętego.
Aby pójść drogą ikony potrzeba najpierw pokory i wyciszenia. Przed rozpoczęciem pracy nad ikoną ikonograf najpierw przebacza swoim winowajcom i prosi w modlitwie o czystość intencji i wierność przedstawienia.
Duchowe i fizyczne oczyszczenie pojawia się na tej drodze jako owoc. Ikona - mimo że wymaga staranności i przestrzegania kanonu - nie oczekuje doskonałości formalnej, nie o samą estetykę w niej bowiem chodzi. Ikona przemawia znakiem, jest Ewangelią w kolorach.
Uzdrowienie jest łaską, której można powiedzieć TAK.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz